อ่านนิยาย นางเอก เป็นหมอ พระเอก เป็น เจ้าพ่อ

#บัว (นีรชา ศิรกานต์) สาวน้อยน่ารัก ผู้มีลุคคุณหนูบริสุทธิ์ผุดผ่องเป็นยองใย ถูกเลี้ยงดูดุจไข่ในหิน บัวเติบโตท่ามกลางความรักความอบอุ่นของคนในครอบครัวและญาติพี่น้อง ถึงแม้แม่ของบัวจะเสียไปแล้วก็ตาม บัวจึงแทบไม่เคยเจอไม่เคยสัมผัสความเลวร้าย และความหยาบคายของคนอื่น จนกระทั้งวันหนึ่งเมื่อป้าของเธอ #สุชาวลี ผู้คอยปกป้องคุ้มครองบัวแทนแม่เกิดประสบอุบัติเหตุจากการโดนรุมทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส #นิพาดา หญิงสาวที่เต็มไปด้วยความอิจฉา และความโลภ ผู้ที่สมัยก่อนเกือบได้เป็นพี่บุญธรรมของบัวได้กลับเข้ามาพร้อมแผนร้าย โดยนิพาดาหวังว่าจะแย่งทุกสิ่งทุกอย่างไปจากบัวให้ได้ เธอพยายามที่แย่งทุกสิ่งแม้กระทั้งว่าที่พ่อบุญธรรม พ่อของบัว #เวทิศ

เมื่อบัวโดนนิพาดาพูดจาเสียดสีหยาบคายบ่อยๆ และนำไปสู่การแกล้งจนร่างกายได้รับบาดเจ็บเธอจึงได้เข้าไปรักษาที่ห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลรัฐที่ป้าสุชาวดีรักษาจนได้เจอหมอเจ้าของคนไข้ป้า #หมออาชวิน (หมออาด) หมออินเทิร์นใช้ทุนหลวง ฝีมือดี ผู้ซึ่งกำลังรอเรียนต่อแพทย์เฉพาะทางได้เข้าเวรที่ห้องฉุกเฉินพอดี เขาผู้ที่ไม่เหมือนหมอคนอื่นไม่มีการปลอบโยนและเห็นใจตามประสาที่หมอควรเป็น มีแต่คำพูดแหลมคมที่สะท้อนความจริง พร้อมคำแนะนำที่ไม่มีใครคิดว่าคนที่เป็นหมอจะแนะนำได้ บัวจึงเริ่มสู้ตามคำแนะนำของหมอเพื่อตัวของเธอเองบ้าง แม้จะทุลักทุเลบ้าง แต่ก็พอผ่านไปได้ จนกระทั้งเธอโดนยิงเฉี่ยวที่แขน จากแผนการอุบัติเหตุของนิพาดา หมออาดจึงรู้ใจตนเองว่ารู้สึกอะไรกับบัว แม้เขาจะกลัวความรู้สึกนี้ แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วเขาก็กล้าที่จะยอมรับ เพราะสิ่งที่น่ากลัวกว่าคือการที่เธออาจเสียชีวิต และไม่ได้พบเจอกันอีก คนดีๆที่พยายามสู้และปกป้องตัวเองยังไงก็สู้คนพาลที่คิดล้างผลาญไม่ได้ หมออาดจึงเดิมพันปกป้องบัวด้วยวิธีร้ายๆฉบับของหมออาดเอง 😏😏

ความรู้สึกหลังอ่าน...

>>> ความรู้สึกขณะอ่านเป็นอะไรที่สวิงมาก เนื้อเรื่องกระชับเดินเร็ว เป็นหนังสือที่อ่านไปด้วยความรู้สึกที่อารมณ์หลากหลาย ตอนอ่านแรกๆกรอกตา (เพลียจิตกับนางเอก🙄🙄 ดูบอบบางเกิน) >> อึ้งกับบุคลิกและนิสัยของพระเอก😵😵 หมอแบบนี้มีด้วยร้ายมาก >> เริ่มสนุกกับนางเอกที่หัดสู้คน เหมือนเด็กหัดเดิน😆😆 >> สะใจกับแผนร้ายๆที่พระเอกขุดดักมาวางไว้ แล้วดัดสันหลังตัวร้ายกับคนอื่นๆที่เกี่ยวข้องได้สะใจสุดๆ 😏😏 >> สมน้ำหน้าที่พระเอกโดนตัวร้ายทำบ้าง (555มีงี้ด้วย) 😝😝

>>>ชอบที่พระเอกไม่แคร์ ไม่สนใจอะไร ชีวิตใครชีวิตมันด้วยประโยคสุดฮิต "ไม่...เสียดายเวลาทำมาหากิน" 😅😅 แต่พอยอมรับว่ารัก💖บัว (หมออาดจริงๆเขาก็มีปมบาดแผลลึกๆเรื่องแม่ทิ้งเขาไป😕😕) แล้วมาเจอสายตาที่บัวมองหมออาดว่าหมออาดมีค่า เป็นสิ่งดีๆที่เข้ามาในชีวิตบัว หมออาดเลยทำทุกอย่างเพื่อบัว สนแต่บัว และพร้อมจะมีแค่บัวคนเดียวไม่มีใครอื่น (รักเดียวใจเดียว 😚😚ชอบสุดๆ) ดังนั้นหมออาดจึงทุ่มสุดตัวจริงๆ ปกป้องบัวทุกวิธีทาง หมอขุดวิชาปกป้องบัวทั้งสายขาว สายเทา(เกือบดำ)

>>>หมออาดเป็นหมอที่มีความประหยัด ด้วยความที่พื้นฐานบ้านไม่ได้รวย ปากกัดตีนถีบ พอมีความรักหมอก็มีความจริงจังพยายามเก็บเงินขอบัวแต่งงาน ถึงแม้แฟนจะรวยมาก แต่หมออาดไม่ยอมขอเก็บเงินแต่งกับบัวเอง (มีความหยิ่งในศักดิ์ศรี) กรี๊ดกร๊าดกับประโยค "ถ้าคบแล้วไม่แต่งงาน หมอจะคบทำไมให้เสียเวลา" ฮากับตอนที่หมออาดอยากซื้อดอกกุหลาบให้บัวบ้าง ถามว่าบัวชอบไหม แต่มันแพง😅😅 บัวเลยกลายเป็นนางเอก2018ที่ซื้อดอกกุหลาบ🌹🌹ให้พระเอกแทน 555

>>>หมออาดเป็นหมอที่ขี้หึงมาก 555 🤣🤣ด้วยความที่เขาเป็นคนที่ขาดแคลนความรัก พอมีความรักมีบัวผู้เป็นที่รัก เลยขี้หึง ขี้หวง หมออาดไม่ได้หึงด้วยการแสดงออกด้วยความเกรี้ยวกราด แต่หน้าบึ้ง หุบยิ้ม ไม่ยอมเจอบัว (นางพยาบาลและเพื่อนหมอบอกว่า บรรยากาศในโรงพยาบาลจะดูเหมือนอึมครึมเหมือนมีพายุ เวลาผ่าตัดหมอจะลงมีดด้วยความเฉียบคมอย่าน่ากลัว 😰😰)

>>>สะใจกับคำที่หมออาดบัญญัติ "เพื่อนร่วมชะตากรรม" 😏😏 คำนี้ได้ใจเรามากมันมีความจิกกัดสุดๆ หมออาดปากร้าย ตรงไปตรงมาแม้กระทั่งกับว่าที่พ่อตายังไม่เว้น แต่ก็รู้สึกว่าสมแล้วหล่ะที่ว่าที่พ่อตาโดนบ้าง ตัวเองทำตัวเองแท้ๆเห็นกงจักรเป็นดอกบัว (ณ จุดๆนี้ยิ่งอ่านยิ่งรู้สึกว่าซึมซับวิธีร้ายแบบหมออาด 55)

หากให้นิยามความร้ายของหมออาด คงจะเป็น 'ร้ายแต่ไม่เลว' ใครเบื่อพระเอกแนวแสนดี หรือแนวตบจูบ หรือแนวเข้าใจนางเอกผิดกินหญ้าเป็นอาหาร แนะนำอ่านแนวพระเอกร้ายๆแบบฉลาดๆ อย่างหมออาดน่าจะใช้คำตอบสำหรับคุณ

เรื่องนี้พระเอกเป็นหมอหน้าตายแต่ร้ายลึกค่ะ
หมออาด เป็นหมอที่มีความแสบ เห็นตัวเพรียวหน้าหล่อ
แต่พอบทจะดาร์คขึ้นมาก็เล่นเต็มที่ จนคนที่เจอต้องหนาวยะเยือกค่ะ

อ่านเรื่องนี้แล้วมันให้ความรู้สึกแบบ ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ 55555
นางเอกนี่เป็นคุณหนู เรียบร้อยอ่อนแอ โดนรังแกอยู่เรื่อย
ก็เข้าทางคุณพระเอกมาดนิ่งเขาล่ะค่ะ

เป็นอีกเรื่องของปราณธรที่พระเอกมาแนวฮีโร่ เพียงแต่พระเอกคนนี้มีด้านมืดอยู่บ้าง
แต่อย่างไรก็ตามคงเรียกว่า ร้ายแต่ไม่เลว

... เรื่องนี้มีนังตัวอิจฉาด้วยค่ะ นี่อ่านนิยายฟีลกู๊ด ไม่มีตัวอิจฉามาหลายเรื่อง
พอมาเจอ นิพาดา ตัวร้ายในเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่า นางร้ายยยยยย
ยิ่งไอ้ตอนท้ายที่มีการเอาคืนหมออาดนี่แบบว่าสะใจมาก
(เอ๊ะ ! ตกลงเราเชียร์ใคร 5555)

เรื่องนี้สนุกค่ะ ชอบ

ตัวละคร
นีรชา ศิรกานต์ (บัว) อายุ 20 ปี
อาชวิน (หมออาด)

รีวิวหลังอ่าน

เราเริ่มอ่านเรื่องนี้ครั้งแรกเมื่อ 24 Jan 2013 แล้วค้างไว้ประมาณหน้า 50 มั้งนะ ตอนนี้กลับมาหยิบอ่านใหม่ ก็ต้องเริ่มใหม่สิ เพราะจำอะไรไม่ได้เลย แล้วก็งงตัวเองนะว่า ดองทำไมหว่า 555+ ทั้งๆ ที่สนุกนะ หมออาด พระเอกของเรื่องฮีร้ายกาจมากๆๆๆ กร๊ากๆ

ก็ยังไม่เข้าใจว่าตัวเองจะดองทำไม ทั้งๆ ที่เรื่องนี้สนุกดี ความร้ายกาจของพระเอกก็ร้ายในระดับที่เออ ถึงเอ็งจะร้าย แต่เอ็งก็น่ารักนะ น่ารักสำหรับนางเอกคนเดียวด้วยมั้ง คือก็ใจร้ายด้วยแหละ แต่ก็น่ารักสำหรับชีคนเดียวเลย ขนาดพ่อนางเอกนั้น ฮียังร้ายกาจด้วยเลย ฮ่าๆๆๆๆ

ไม่คิดว่าจะเจอใครร้ายกาจเหมือนนางร้ายในละครเท่านิพาดาอีกแล้ว อ่านไปก็อยากตบหน้านางสุดๆ 555+ ไม่แปลกใจที่หมออาดจะทนไม่ได้เลยตบหน้านางไป สิ่งที่นางทำแต่ละอย่างร้ายกาจมากจริงๆ

หมออาดอาจจะไม่ใช่คนที่ดี แต่ก็เป็นคนที่แบบว่ายังไงดีอ่ะ ร้ายก็ยอมรับว่าร้าย ไม่เคยบอกว่าตัวเองดี แต่พอรักนางเอกแล้วล่ะก็ ยอมปกป้องทุกวิถีทางจริงๆ

อ่านแล้วสนุกดีค่ะ คือแม้จะดูเว่อร์ๆ ไปบ้าง แต่ก็ขำดีจริงๆ จริงๆ ลุ้นด้วยว่าเรื่องมันจะจบยังไงหว่า ตอนท้ายนี่แอบสงสารพระนางมากๆ เลย สิ่งที่นิพาดาทำกลับมา โอ๊ยยยยยยย โหดร้ายกับหมออาดมาก แต่ก็ส่งผลกระทบกับนีรชาโดยตรงอ่ะ

[สปอยล์](view spoiler)[

ป้าของนีรชาโดนโจรทำร้ายจนเป็นอัมพาต หมออาดได้ยินสิ่งที่นิชาพาพูดกับคนไข้ ก็ไม่พอใจหนักมาก แล้วพอเจอนีรชาเอาเรื่องทุกข์ใจในบ้านมาบ่นให้ป้าฟัง ก็ว่าเธอด้วย เธอก็ได้แต่ตีหน้าเศร้าว่าหมอใจร้ายจัง 555+

นิชาพาเป็นเด็กเก็บมาเลี้ยง เดิมชื่อแดง โดยเวทิศกับสุจีราได้รับมาเลี้ยงเป็นลูกแท้ๆ ตั้งแต่เด็ก อายุมากกว่านีรชา 4 ปี ต่อมานีรชามาเกิด นางก็เคืองที่เหมือนโดนแย่งทุกอย่างไป ตอนนีรชาสองขวบเลยผลักตกน้ำ แต่นีรชารอดตาย พอรอดตายมา ป้าก็มาปกป้องเธอ นิพาดาเลยโดนย้ายกลับไปอยู่ต่างจังหวัดกับครอบครัวเหมือนเคย พ่อแม่นิพาดาเป็นโจรทั้งคู่ ตอนเด็กลำบากเพราะอยู่กับยาย แทบไม่มีกิน

พอเข้ามหาลัย ก็พยายามสอบเข้ามหาลัยในกรุงเทพให้ได้ เพื่อที่จะได้เข้ามาอยู่ในบ้านศิรกานต์ ก็สอบอยู่หลายปีจนเข้ามาได้ ในตอนนี้นีรชาอายุ 20 ปี ลืมเล่าว่าสุจีราโดนโจรฆ่าตายตอนที่ไปหานิพาดา เพราะนิพาดาไปป่าวประกาศว่าแม่บุญธรรมจะมาหา โจรรู้เข้าก็เลยปล้นฆ่าไป ส่วนป้าของนีรชานั้น โดนนิพาดาสั่งคนไปชิงทรัพย์แล้วทำให้เกิดเหตุเช่นนี้

นิพาดายั่วยวนจนเวทิศหลงใหล และรับเป็นเมีย จนนีรชาเสียใจมากๆ ตอนแรกนีรชาโดนน้ำร้อนลวก ก็ทำอะไรไม่ได้ หมออาดรู้เข้าก็สอนแค่ว่าให้กำมือถือแล้วต่อยกลับ 555+ นางก็ทำตามนั้นในตอนที่นิพาดาตบนางมา

นิพาดาต้องการจดทะเบียนสมรสกับเวทิศ แต่นีรชาไม่ยอม แล้วพอมีเรื่องกัน เวทิศก็พานิพาดาไปอยู่อีกบ้าน นิพาดาโกรธแค้นเลยจ้างผู้ชายที่นอนด้วยบ่อยๆ ไปดักฉุดนีรชา

ฝ่ายนีรชาเองนั้นเหมือนเป็นคู่หมายกับพันทวิช ซึ่งดันตกหลุมรักนิพาดาขึ้นมา เลยทำให้เกิดเหตุเวทิศมาเจอพันทวิชเข้า แล้วจะเอาปืนไล่ยิง นิพาดาทำเป็นปืนลั่น แต่ลั่นมาทางนีรชา จนบาดเจ็บที่ไหล่ นิพาดาเจ็บใจมากที่นีรชาไม่ตาย

หมออาดนำเงินเก็บของตัวเองมาจ้างให้โชติ บางนา ช่วยสืบเกี่ยวกับนิพาดา แล้วก็เอาคลิปไปขู่ หมออาดเกิดในครอบครัวยากจน แล้วก็ได้แต่ทำงานให้โชติ เช่นการรักษาคนเจ็บให้ แต่ไม่ยอมค้ายาตามที่โชติชวน รับจ๊อบเพื่อส่งตัวเองเรียนไรงี้ โชติได้คลิปที่นิพาดาวางแผนร้ายจะจับตัวนีรชาไว้ได้

หมออาดช่วยนีรชาไว้ทัน ต่อมาก็เอาคลิปไปขู่ แต่นิพาดาไม่กลัว เลยต้องทำบ้านนางพังภายในหนึ่งนาทีโดยแกงค์มอเตอร์ไซด์ของโชติ ทำเอานางตกใจ เลยไม่มายุ่งกับนีรชาเป็นปี

นีรชาได้ไปฝึกงานที่บริษัทในเครือคุณหญิงอ้วน เลยได้เจอกับอาฟ้าของพันทวิช ตอนที่เขาชวนกินข้าว พูดคุยกันถูกคอ นีรชาอยากให้อาฟ้าได้เจอกับพ่อตัวเอง แล้วพอเจอกันก็คุยกันถูกคออีก เวทิศเริ่มรู้สึกไม่โอเคกับนิพาดา เลยหันมาจริงจังกับอาฟ้า ซึ่งยังโสดสนิท อาฟ้าก็ไล่ไปให้ตรวจโรคก่อน นิพาดาใช้เงินจนมือเติบมาก

นิพาดาโผล่มาที่บ้านศิรกานต์ เจออาฟ้ากับนีรชา เลยจะหาเรื่องป่าวประกาศว่าตัวเองเป็นใคร ก็มีเรื่องตบกันวุ่นวายมากมาย

หมออาดรู้มาว่าโบ้ที่นิพาดามีอะไรด้วยนั้นเป็นเอดส์ ก็เอามาคุยกับเวทิศในตอนที่นีรชาโดนจับตัวไป แล้วก็เกือบโดนข่มขืน โชคดีที่ช่วยไว้ได้ทัน เวทิศเจอกับหมออาดก็พอรู้ว่ารักกับลูกสาวตัวเอง เลยทำอะไรไม่ได้ พอหมออาดไปบอกตรงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนีรชาบ้าง และเล่าเรื่องของนิพาดา เวทิศเลยจับมือกับพันทวิชไปตรวจโรค สรุปว่าไม่เป็น ก็รอดกันไปทั้งคู่

นิพาดาโกรธมากที่รู้ว่าตัวเองติดเอดส์จากโบ้ เลยหาทางดักตีหัวหมออาด แล้วก็ทำเป็นข่มขืนในโรงพยาบาล พอหมออาดฟื้นขึ้นมาก็คิดว่าตัวเองติดเอดส์แล้ว เลยไม่ยอมพบใครเลย ผ่านไปสามเดือน นีรชามาหาตลอดก็ทนไม่ได้ พอพุ่งมากอด หมออาดก็ผลักไส เธอเลยจะกระโดดตึกตาย เขาเลยมาห้ามไว้ทัน แต่ก็ยังไม่ยอมแตะเนื้่อต้องตัวอะไรมากไปกว่านั้น เพราะกลัวจะทำเธอติดเชื้อ

ก่อนวันผลตรวจออกหนึ่งวัน นิพาดาถูกจับในคุกแล้ว กำลังป่วยใกล้ตาย ป้าของนีรชามาด้วย ยังพูดไม่ได้และต้องนั่งรถเข็น นิพาดาขออโหสิกรรมในสิ่งที่ทำ ป้าก็ยอมให้อภัย แล้วสุดท้ายก็ยอมบอกเรื่องหมออาด ว่ายังไม่ทันทำอะไรก็สลบไปก่อน แล้วทุกคนก็มาหาก่อนไรงี้ พอหมออาดรู้ก็จูบกอดนีรชาแบบโคตรคิดถึงไรงี้

สุดท้ายเวทิศก็ได้แต่งงานกับอาฟ้า แล้วนีรชาก็คบหาดูใจกับหมออาดอย่างแฮปปี้ และพบว่าหมออาดนางขี้หึงมาก 555555+ ชวนไปงานเลี้ยงก็ไม่ไป พอมีข่าวควงกับธีรภพก็หึงจนงอน ไม่ยอมคุยด้วย นีรชาเลยพาธีรภพมาเพื่อยืนยันว่าเป็นเกย์จริงๆ ธีรภพมาเจอหมออาดก็ตกหลุมรัก 5555+ แต่พอเจอหมออาดตรวจภายในให้ ออกมาก็เผ่นหนี แล้วเตือนว่าเข้าหอให้ระวังไว้นะ ทำเอาหลังจากหมออาดออกมาแล้วบอกว่าจะแต่งงานปีหน้า นีรชาเลยตกใจ และยังไม่อยากให้ถึงวันนั้น (จริงๆ ตอนแรกหมออาดบอกว่าอีก 2 ปีค่อยแต่งกันนะ ไรงี้ ไม่ต้องรอสร้างเนื้อสร้างตัวอะไรหรอก เพราะอดใจไม่ไหวแล้ว เกือบจะมีอะไรกันแล้วด้วย และจริงๆ นีรชาก็มีเงินอ่ะนะ 555+) ก็จบแต่เพียงเท่านี้

ลืมเล่าว่าหมออาดอ่ะ รับขนมของกินจากพยาบาลเรื่อยๆ เพราะงกเงินไว้ 555+ ประหยัดไปได้หลายมื้อไง สาวๆ พยาบาลก็อกหักกันเป็นแถว เพราะหมออาดรักกับนีรชานี่แหละ ตอนแรกๆ นีรชาเอาของมาให้เยอะๆ ก็โดนด่ากลับมา แต่ติยาภรณ์ พยาบาลสาวที่แต่งงานแล้วก็บอกว่าของที่ให้ก็ตามความรู้สึกรักที่มีแหละนะ เขาเลยคิดได้ (มั้งนะ 555+) (hide spoiler)]

หมออาด อาชวิน หมอหนุ่ม intern ที่กำลังเรียนต่อแพทย์เฉพาะทางด้านศัลกรรม หมอปากร้าย โนสนโนแคร์ ได้มีโอกาสรักษาคุณป้าของบัว ที่ถูกคนร้ายดักตี เนื่องจากบัวมาเยี่ยมคุณป้าบ่อย ทำให้หมอมีโอกาสรู้จักบัว สาวน้อยลูกคุณหนูบอบบางซึ่งชอบมาเยี่ยมคุณป้าพร้อมมาระบายความทุกข์ ทำให้หมออาดได้รับรู้ปัญหา และแนะนำให้บัวสู้คนมากขึ้น

บัว ลูกสาวคนเดียวของครอบครัวธุรกิจหมื่นล้าน คุณแม่เสีย คุณพ่อดูแลครอบครัวิยู่คนเดียว มีพี่สาวนอกสายเลือด นิพาดา ที่ตอนแรกคุณแม่จะรับอุปการะเนื่องจากไม่มีลูกสักที พอจะรับนิพามาเป็นลูกบุญธรรม บัวก็มาเกิดทันที ทำให้บัวถูกนิพามองว่าเป็นลูกขี้อิจฉา นิพาจงรังเกียจบัว คอยกลั่นแกล้งเพราะหมายจะขึ้นมาเป็นใหญ่ในบ้าน ใช่ ไม่ใช่ในฐานะลูกสาวคนโตของบ้าน แต่เป็นเมียพ่อบัว

เรามั่นใจว่าคนโลภแบบนิพามีในชีวิตจริง แต่ต้องโตมาในสังคมแบบไหนถึงเลวได้ขนาดนี้ เอาน้ำร้อนเทราดใส่บัว ตบบัวจนกรามเคลื่อน ฟันโยก หน้าบวม เลือดโชก นัดพวกคู่ขาคนเลวให้มาดักฉุดบัวไปรุมโทรม นอกจากพยายามจับพ่อบุญธรรมให้มาเป็นผัวแล้ว (ซึ่งแน่นอนว่าสำเร็จด้วย) ยังอิจฉาบัวที่ถูกทาบทามให้กับคุณพัน ลูกชายตระกูลไฮโซ ลุคคุณชาย เลยใช้เสน่ห์ยั่วคุณพันให้มาเป็นคู่ขาอีกคนหนึ่งเพื่อหลอกเอาเงิน ทำไมนิพาถึงเลวได้ขนาดนี้

ทุกครั้งที่โดนรังแก บัวมักจะมาร้องไห้ ไม่ทำอะไร ร้องไห้ที่โดนตบ ร้องไห้ที่พ่อเลือกนิพา หมออาดจึงแนะนำ โดนสาดน้ำร้อน ก็สาดกลับสิ โดนตบมา ก็กำอะไรหนักๆแล้วตบคืน => แบบนี้ก็ได้หรอ 🤣🤣

บัวเลยเริ่มที่จะสู้นิพา แต่นิพาเลวมากไง ยิ่งสู้ นิพายิ่งเล่นแรง ให้คนมีลักพาตัวบัวไปรุมโทรมอีกครั้ง คราวนี้เกือบโดนแล้วจริงๆ แต่หมออาด และนักเลงเจ้าพ่อนักแข่งรถที่หมออาดเคยรับงานหมอดูแลคนแพ้หลุดโค้งงานแข่งรถไปช่วย ทำให้รอดมาได้ แต่พอช่วยบัวมากๆเข้า นิพายิ่งแค้น เลยพยายามเอาคืนหมออาด แต่สุดท้ายก็รอดมาได้

หมออาดเองก็เป็นนักเรียนแพทย์จนๆ แม่ทิ้ง ปากกัดตีนถีบ ทำงานโรงซ่อมรถ พอเรียนหมอก็รับเงินดูแลนักแข่งรถที่ผิดกฏหมาย ยังดีที่แต่ดูแลคนเจ็บ ไม่ถึงขึ้นลงไปค้ายากับเขา เป็นคนจนแต่มีศักดิ์ศรีค้ำคอ บุคลิกน่าสนใจมากๆ

ชอบหมออาดตอนต่อปากต่อคำกับพ่อบัว ตลกดี ดีที่พ่อบัวหลงผิดแต่ยังพอหาแสงสว่างออกมาจากกรงจักรอบบนิพาได้

โดยรวมพระเอกคาแรกเตอร์น่าสนใจมากๆ นางเอกอ่อนแอไปหน่อย ลูกคุณหนูจนทำอะไรไม่เป็น ดีหน่อยที่มีพัฒนาการ แต่ที่ไม่ชอบคือความเลวของนิพา และการหลงวังวนของกามของพ่อบัว ทำให้พลอยไม่ชอบสังคมของตัวละครในเรื่องค่ะ

หลังอ่านจบไม่รู้จะพูดไง มันหลายความรู้สึกมาก จะว่าน่ารักก็น่ารักแต่อีกด้านก็แอบเครียด มีไม่กี่หน้าเองนะแต่รู้สึกเหมือนเวลายาวนานมีเรื่องเกินขึ้นเยอะมาก ไอ้เราก็อ่านไป ลุ้นไป ตัวเกร็งตาม เครียดตาม 😂

คุณปราณธรเขียนตัวละครออกมาได้มีมิติมาก(แอบเว้นตัวร้าย) พระเอกที่ถึงจะจนแต่ก็หยิ่งในศักดิ์ศรี ไม่ได้มีเวลามาสนใจใครเพราะแค่ตัวเองยังเอาไม่รอดนี่มันจริงมากก ไอ้ประโยค ‘หมอจนมาก กระทั่งจะซื้อดอกกุหลาบสักดอกยังว่ามันแพง’ ทำเราใจบางมากกก เอ็นดู ความไม่มีแต่ก็ไม่ดันทุรัง ทำได้เท่าที่ทำ อะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ ไม่หลงหมออาดจะไปไหน

ชอบที่เรื่องทุกอย่างมันเป็นไปตามครรลองของมัน ไม่ใช่จะใส่อะไรก็ใส่ ต้องหาทางรับมือกับตัวร้ายที่ไม่ใช่แค่กำจัดทิ้งไปในรวดเดียวแต่ดูบริบทไปพร้อมกัน (ทำได้ถึงแค่ไหน/ มีปัจจัยจำกัด/ต้องคิดถึงความปลอดภัยเป็นหลักฯ) การถ่วงดุลอำนาจแบบนี้ มันเลยไม่ทำให้เราแปลกใจถ้าตัวเอกจะ predict เรื่องที่จะเกิดได้ถ้าคานเสียสมดุล ส่วนตัวชอบการดำเนินเรื่องแบบนี้นะเราว่ามันธรรมชาติดี แม้ว่าบทจะมียัดเข้ามาให้ตื่นเต้นจนอาจดูเว่อนิดๆแต่รับได้

อาจจะมีขัดๆหน่อยตรงช่วงจีบกันที่เรายังเอะใจอยู่ว่าไปมองตาก็รู้ใจกันขนาดนั้นตอนไหนนะ คือจีบกันไม่เยอะพอให้เราเชื่อนั่นเอง (อยากได้ช่วงนี้มากกว่านี้ค่ะ! 55) จริงๆชอบช่วงยังไม่ลงเอยกันมากนะ มันนุบนิบที่หัวใจเรามากๆ แพ้อะไรแบบนี้ก็เลยแอบเสียดายน่ะค่ะ

เพิ่มเติม จะบอกว่าตอนอ่านไม่นับตัวร้ายนะ ฝั่งนางเอกพระเอกไม่มี mindset อะไรที่ทำให้เราอึดอัดเลย (ปกติชอบมองบนเวลาเจอแนวถ้ายังเวอร์จิ้น = คนดียกยอตัวเองแล้วกดอีกฝั่งที่ไม่รักนวลสงวนตัวอะ) ประทับใจค่ะ

สรุป แนะนำเลยค่ะ!