ละครที่ปรับปรุงขึ้นใหม่ คือข้อใด


1. การแสดงประเภทใดจัดเป็นแนวละครสมจริง ?

ก.โขน
ข.ละครรำ
ค.ละครร้อง
ง.ละครเรื่องคุณหญิงอมราภา 

2. ละครเรื่องมโนห์รา เป็นการแสดงที่ปรากฏครั้งแรกในสมัยใด ?
ก.สมัยก่อนสุโขทัย
ข.สมัยอยุธยา
ค.สมัยกรุงธนบุรี
ง.สมัยรัตนโกสินทร์

3. สมัยอยุธยาในรัชกาลสมเด็จพระเพทราชา มีละครรำประเภทใดเกิดขึ้น ?
ก.มโนห์รา
ข.ละครใน
ค.ละครนอก
ง.ละครชาตรี 

4. ศิลปะโขน ละคร ฟ้อนรำ เจริญรุ่งเรืองมากที่สุดในสมัยรัชกาลใด ?
ก.รัชกาลที่ ๑
ข.รัชกาลที่ ๒
ค.รัชกาลที่ ๓
ง.รัชกาลที่ ๔ 

5. ชาติใดที่มีการแสดงละครที่เก่าแก่ที่สุดในโลก ?
ก.อิตาลี
ข.อียิปต์
ค.ฝรั่งเศส
ง.กรีก-โรมัน

6. รูปแบบของละครไทยแบ่งออกเป็นกี่ประเภท ?
ก.๒ ประเภท
ข.๓ ประเภท
ค.๔ ประเภท
ง.๕ ประเภท

7. การแสดงประเภทใดที่เป็นต้นแบบของศิลปะการร่ายรำของไทย ?
ก.ละครใน
ข.ละครนอก
ค.ละครชาตรี
ง.ละครร้อง

8. ละครนอกนิยมแสดงเรื่องใด ?
ก.อุณรุท
ข.อิเหนา
ค.รามเกียรติ์
ง.สังข์ศิลป์ไชย

9. ละครที่ปรับปรุงใหม่ประเภทใดได้รับแบบอย่างมาจากละครชาวตะวันตก ?
ก.ละครรำ
ข.ละครเสภา
ค.ละครพันทาง
ง.ละครดึกดำบรรพ์

10. การแสดงละครใดที่แต่งกายตามลักษณะเชื้อชาติ ?
ก.ละครเสภา
ข.ละครพันทาง
ค.ละครดึกดำบรรพ์
ง.ละครหลวงวิจิตรวาทการ

11. ละครปรีดาลัย เป็นชื่อของละครร้องประเภทใด ?
ก.ละครเสภา
ข.ละครร้องล้วนๆ
ค.ละครร้องสลับพูด
ง.ละครพูดสลับลำ

12. ข้อใดไม่ใช่พระนามแฝงพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ?
ก.เขียวหวาน
ข.อัศวพาหุ
ค.ศรีอยุธยา
ง.รามราฆพ

13. ละครวิทยุ เกิดขึ้นครั้งแรกในประเทศใด ?
ก.ไทย
ข.อังกฤษ
ค.อิตาลี
ง.สหรัฐอเมริกา

14. ข้อใดจัดเป็นละครพื้นบ้านทุกเรื่อง ?
ก.แก้วหน้าม้า - ปลาบู่ทอง
ข.พิกุลทอง - รามเกียรติ์
ค.อุณรุท - โสนน้อยเรือนงาม
ง.อิเหนา - พระอภัยมณี

15. ตำนานดอกกุหลาบ จัดเป็นละครประเภทใด ?
ก.ละครร้อง
ข.ละครวิทยุ
ค.ละครพูดคำฉันท์
ง.ละครโทรทัศน์

16. การชิมรส เป็นการฝึกใช้ประสาทสัมผัสด้านใด ?
ก.ตา
ข.หู
ค.จมูก
ง.ลิ้น

17. ผู้ที่ทำหน้าที่ควบคุมผู้แสดงให้แสดงตามบทบาทของตัวละครคือใคร ?
ก.ผู้เขียนบท
ข.ผู้กำกับเวที
ค.ผู้กำกับการแสดง
ง.ผู้อำนวยการแสดง

18. ละครสร้างสรรค์จะเน้นเรื่องใดเป็นสำคัญ ?
ก.ขั้นตอนการแสดง
ข.เครื่องแต่งกาย
ค.เวทีและฉากการแสดง
ง.อุปกรณ์ประกอบการแสดง

19. การแสดงบทบาทสมมติเป็นบุคคลในอาชีพต่างๆ จะต้องปฏิบัติอย่างไร จึงจะสามารถเลียนแบบได้ ?
ก.ศึกษาจากสภาพความเป็นจริง
ข.ศึกษารูปภาพ การแต่งกาย
ค.สังเกตกิริยาท่าทาง การแนะนำตัว
ง.ทำความเข้าใจกับเอกลักษณ์เฉพาะตัว

20. การแสดงละครประเภทใดที่ไม่มีการฝึกซ้อมก่อนการแสดงจริง ?
ก.ละครสด
ข.ละครพูด
ค.ละครตลก
ง.ละครพื้นบ้าน

21. บทละครประเภทใดที่เปิดโอกาสให้ผู้ชมร่วมแสดงความคิดเห็น ?
ก.บทละครที่เป็นแบบฉบับ
ข.บทละครเพื่อการศึกษา
ค.บทละครที่เด็กมีส่วนร่วมแสดง
ง.บทละครจากการรวบรวมข้อมูลและเทคนิคละครสด

22. ตีบทแตก มีความหมายตรงกับข้อใด ?
ก.การร่วมแสดงเป็นตัวประกอบ
ข.รับ-ส่งบทได้ตามเป้าหมายและกลมกลืน
ค.เป็นผู้เขียนบทละครได้อย่างละเอียดถี่ถ้วน
ง.สวมบทบาทของตัวละครได้อย่างสมจริง

23. ข้อใดไม่จัดเป็นคุณสมบัติของนักแสดงที่ดี ?
ก.มีจิตสำนึกที่ดี
ข.ให้ความบันเทิงแก่ผู้ชม
ค.มองเห็นคุณค่าของศิลปะการแสดง
ง.คำนึงถึงบทเด่นที่ได้รับในการแสดง

24. เพลงประกอบละคร มีความสำคัญในด้านใด ?
ก.ทำให้เห็นภาพชัดเจน
ข.กำหนดอารมณ์ของตัวละคร
ค.เป็นแนวคิดสำคัญของเรื่อง
ง.ทำให้ผู้ชมมีความรู้สึกคล้อยตาม

25. องค์ประกอบของการแสดงละครในข้อใดเป็นแรงกระตุ้นที่สำคัญในการสร้างอารมณ์ของตัวละคร ?
ก.การสมมติ
ข.จินตนาการ
ค.การสร้างสมาธิ
ง.การสื่อสารสัมพันธ์

26. ขั้นตอนสุดท้ายของการแสดงละครคือข้อใด ?
ก.การจัดฉาก
ข.การฝึกซ้อม
ค.พิจารณาบทละคร
ง.การประเมินผล

27. การแสดงที่เกินความจำเป็น เรียกว่าอะไร ?
ก.ตีบทแตก
ข.แอกชั่น
ค.โอเวอร์แอก
ง.เข้าพระเข้านาง

28. การแปลงบทละครที่เป็นตัวอักษรให้เป็นการแสดง จัดเป็นองค์ประกอบของการแสดงละครด้านใด ?
ก.การสมมติ
ข.จินตนาการ
ค.การสร้างสมาธิ
ง.การสื่อสารสัมพันธ์

29. การปรับเปลี่ยนการแสดงมักได้รับคำแนะนำจากใคร ?
ก.ผู้กำกับเวที
ข.ผู้กำกับการแสดง
ค.ผู้เขียนบทละคร
ง.ผู้ชมการแสดงทุกคน

30. การประเมินผลการแสดงมีประโยชน์ในด้านใดมากที่สุด ?
ก.สามารถให้คะแนนได้
ข.เพื่อคัดเลือกตัวแสดงให้เหมาะสม
ค.เพื่อวัดความนิยมของคนดู
ง.เพื่อปรับปรุงแก้ไขการแสดงในครั้งต่อไป


เฉลยคำตอบ
         ข้อที่ 1.คำตอบคือ  ง                          ข้อที่ 2.คำตอบคือ  ก                       ข้อที่ 3.คำตอบคือ  ข
         ข้อที่ 4.คำตอบคือ  ข                         ข้อที่ 5.คำตอบคือ  ข                        ข้อที่ 6.คำตอบคือ  ข
         ข้อที่ 7.คำตอบคือ  ก                         ข้อที่ 8.คำตอบคือ  ง                         ข้อที่ 9.คำตอบคือ  ง
         ข้อที่ 10.คำตอบคือ  ข                       ข้อที่ 11.คำตอบคือ  ค                       ข้อที่ 12.คำตอบคือ  ง
         ข้อที่ 13.คำตอบคือ  ง                       ข้อที่ 14.คำตอบคือ  ก                        ข้อที่ 15.คำตอบคือ  ค
         ข้อที่ 16.คำตอบคือ  ง                       ข้อที่ 17.คำตอบคือ  ค                        ข้อที่ 18.คำตอบคือ  ก
         ข้อที่ 19.คำตอบคือ  ง                       ข้อที่ 20.คำตอบคือ  ก                        ข้อที่ 21.คำตอบคือ  ข
         ข้อที่ 22.คำตอบคือ  ง                       ข้อที่ 23.คำตอบคือ  ง                        ข้อที่ 24.คำตอบคือ  ข
         ข้อที่ 25.คำตอบคือ  ค                       ข้อที่ 26.คำตอบคือ  ง                       ข้อที่ 27.คำตอบคือ  ค
         ข้อที่ 28.คำตอบคือ  ข                       ข้อที่ 29.คำตอบคือ  ข                       ข้อที่ 30.คำตอบคือ  ง


ละครปรับปรุงขึ้นใหม่เกิดขึ้นในสมัยใด

4. ละครดึกดำบรรพ์ เป็นละครที่ปรับปรุงขึ้นใหม่ในสมัยรัชกาลที่ 5 โดยนำแบบอย่างมาจาก ละครโอเปร่า ลักษณะเด่น คือ ผู้แสดงต้องร้องเองและรำเอง แสดงครั้งแรกในโรงละครชื่อโรงละครดึกดำบรรพ์ จึงเรียกชื่อการแสดงละครนี้ตามชื่อของโรงละคร เรื่องที่นิยมแสดงได้แก่ อิเหนา ตอน ตัดดอกไม้ฉายกริช

ข้อใดเป็นละครที่ปรับปรุงขึ้นใหม่ ที่เกิดขึ้นเป็นประเภทแรก

ละครเสภาเป็นละครที่ปรับปรุงขึ้นใหม่มีลักษณะคล้ายกับละครพันทาง ซึ่งสมเด็จพระเจ้า- บรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ทรงปรับปรุงขึ้นโดยนำ เอาการแสดงเสภารำ มาผสมผสาน กับการแสดงละครพันทาง ยึดรูปแบบวิธีการแสดงละครพันทางเป็นหลัก การดำ เนินเรื่องใช้การ ขับเสภาประกอบการรำ แบบเสภารำ ท่ารำ มีทั้งท่ารำ ตามแบบละครรำ และท่ารำ ที่ ...

ละครมีพัฒนาการมาจากข้อใด

ผลการวิจัยพบว่า ละครในเกิดจากการฝึกหัดนางในให้เป็นผู้แสดงในการพระราชพิธีภายในพระราชวัง เสมอเป็นเครื่องราชูปโภคของพระมหากษัตริย์ เรียกว่าละครผู้หญิงของหลวงหรือละครใน ราชสำนัก วิวัฒนาการของละครในมีความเกี่ยวข้องกับนาฏยศิลป์หลายประเภท ทั้งการนำท่ารำ ลักษณะวิธีการแสดงที่เป็นเรื่องราวมาจากการละเล่นของหลวงอย่างระเบ็ง ...

ละครที่ปรับปรุงขึ้นใหม่ประเภทใดได้รับแบบอย่างมาจากละครชาวตะวันตก

๓. ละครพูด คือละครที่ใช้ศิลปะการพูดในการดำเนินเรื่อง เป็นละครแบบใหม่ที่ได้รับอิทธิพลจาก ตะวันตก แบ่งได้เป็น ๒ ประเภท คือ ๓.๑ ละครพูดล้วน ๆ ๓.๒ ละครพูดสลับรำ