เหตุที่ต้องบริโภคอย่างมีประสิทธิภาพ เพราะ

1.รายได้ของผู้บริโภค

       ในที่นี้หมายถึง รายได้สุทธิของผู้บริโภค ซึ่งเป็นรายได้เมื่อหักภาษีออกแล้วรายได้ของผู้บริโภคนับว่าเป็นปัจจัยสำคัญที่สุดในการกำหนดการใช้จ่ายสำหรับการบริภค ตามปกติ ถ้าเรามีรายได้น้อยก็จ่ายเงินซื้อสินค้าและบริการมาบริโภคได้น้อย เมื่อมีรายได้เพิ่มขั้นเราก็ใช้จ่ายเงินเพิ่อการบริโภคเพิ่มขึ้นด้วย แต่จะเพิ่มในสัดส่วนที่น้อยกว่ารายได้ที่เพิ่มขึ้น ซึ่งจะทำให้มีเงินออมมากกว่าเดิม

2.นิสัยการใช้จ่ายของผู้บริโภค

      คนเรามีนิสัยการใช้เงินแตกต่างกัน คนที่มีนิสัยสุรุ่ยสุร่าย พอใจหรืออยากได้สิ่งใดก็รีบซื้อทันทีโดยไม่ได้พิจารณาถึงความจำเป็นและรายได้ของตนเอง และเก็บเงินส่วนที่เหลือไว้คนประเภทนี้จะมีความมั่นคงในการดำเนินชีวิตในอานาคต

3.ความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภค รายได้ การออมและการลงทุน
     เราได้ทราบกันแล้วว่า การบริโภคของคนเรามีความสัมพันธ์กับรายได้โดยตรง ถ้ามีรายได้มากก็สามารถใช้จ่ายเพื่อซื้อสินค้ามาบริโภคได้มาก ตุถ้ามีรายได้น้อยก็สามารถบริโภคได้น้อย อย่างไรก็ตาม ประชาชนโดยทั่วๆไป มักจะไม่บริโภคเกินรายได้ที่เขามีอยู่ เขาจะออมเงินส่วนหนึ่งไว้เพื่อใช้จ่ายเมื่อถึงคราวจำเป็นในอนาคตโดยอาจจะนำเงินไปให้ผู้อื่นกู้ยืมหรือฝากธนาคารเพื่อได้รับผลตอบแทนในรูปดอกเบี้ย หรือนำไปลงทุนดำเนินธุรกิจด้วยตนเองในวันข้างหน้า ดังนั้น เงินที่ออมไว้ก็จะกลายเป็นเงินทุน

การใช้จ่ายเพื่ออุปโภคบริโภค (Corruption Expedition / C)

2.สินค้าประเภทไม่ถาวร (Nondurable goods) ได้แก่ ค่าใช้จ่าย ในการบริโภคสินค้าในชีวิตประจำวัน เช่น การบริโภค อาหาร

3.บริการ (Services) ได้แก่ค่าใช้จ่ายเพื่อให้ได้มาซึ่งบริการต่าง ๆ เช่น การชมภาพยนต์ ดังนั้น C (เพิ่มขึ้น) > AD(เพิ่มขึ้น) > I (เพิ่มขึ้น) > จ้างงาน (เพิ่มขึ้น) > Y (เพิ่มขึ้น)

ปัจจัยที่กำหนดการบริโภคมวลรวมและการออมมวลรวม

3.อุปนิสัยของผู้บริโภค (h) 

สังคมใดรู้สึกว่าการประหยัดมัธยัสถ์เป็นสิ่งที่ดี

S (เพิ่มขึ้น) 

C (ลดลง)

Y e (เพิ่มขึ้น) > C (เพิ่มขึ้น) ปัจจุบัน และ S (ลดลง) 

  P e (ลดลง) > C (ลดลง) ปัจจุบัน และ S (เพิ่มขึ้น)    

Asset มีสภาพคล่องมาก > ฐานะการเงินมั่นคง > C (เพิ่มขึ้น) และ S (ลดลง) 

Asset มีสภาพคล่องน้อย > เปลี่ยนเป็นเงินสดได้ยาก > C (ลดลง) 

*** Asset มีสภาพคล่องมาก ได้แก่ ใบหุ้น, เงินสด, เงินฝากประจำ ***

สินค้าคงทนถาวร (Fixed Asset : FA) เช่น รถยนต์, ทีวี เป็นต้น 

- อาจซื้อ FA (ลดลง) ชั่วระยะเวลาหนึ่ง เนื่องจากมีใช้อยู่แล้ว 

- อาจซื้อ FA สินค้าและบริการที่ใช้ทดแทนกัน (Substitute goods) 

ลดลงก็ได้ เช่น การซื้อ T.V / การชมภาพยนต์ 

- อาจจำให้รายจ่ายในการซื้อสินค้าและบริการ ที่ใช้ประกอบกัน 

เพิ่มขึ้น เช่น การซื้อรถยนต์ > น้ำมัน (เพิ่มขึ้น) ค้าอัดฉีด 

(เพิ่มขึ้น) ค่าซ่อมแซม (เพิ่มขึ้น) แต่ทำให้ S (ลดลง)

# ผ่อนต่ำ ดาวน์ต่ำ และ i ต่ำ > C (เพิ่มขึ้น) Q เป็นการเพิ่มอำนาจ 

ซื้อ แก่ผู้มีรายได้ต่ำ 

# i (กู้) ต่ำ > C (เพิ่มขึ้น) ; i (ฝาก) สูง > C (ลดลง) 

i (กู้) สูง > C (ลดลง) ; i (ฝาก) ต่ำ > C (เพิ่มขึ้น) 

8.การกระจายรายได้ในสังคม (d ) 

d ทั่วหน้าทุกคน > C (เพิ่มขึ้น)

Pop (เพิ่มขึ้น) > C (เพิ่มขึ้น) 

ถ้า Pop วัยเรียน (เพิ่มขึ้น) > C เครื่องเขียนชุดนักเรียน (เพิ่มขึ้น) และ S (ลดลง) 

อุปนิสัย ของ Pop ก็ต่างกันเช่น คนกลางคนนิยมออม คนแก่ และเด็ก ชอบมีนิสัย 

ในการใช้จ่าย 

\ ถ้าประเทศไหนมีคนกลางคนมาก > S (เพิ่มขึ้น) และ C (ลดลง) ดังนั้น สรุป C = f (Yd , t, h, So, e, A, Cr, I, d, Pop…)

ฟังก์ชั่นการบริโภค (Consumption Function)

C = a + bY 

C = f (Yd) 

เราใช้คำว่า ฟังก์ชัน (function) เพราะว่าการใช้จ่ายในการอุปโภคบริโภคผันแปรไปตามระดับรายได้หลังจากหักภาษีแล้ว แสดงว่าเมื่อ C (ลดลง)

Yd (เพิ่ม) ® C (เพิ่ม) ; Yd (ลด) ®C (ลด)

C = ค่าใช้จ่ายเพื่อการอุปโภค

a = การใช้จ่ายบริโภคขณะที่รายได้เท่ากับศูนย์ เป็นอัตโนมัติ ซึ่งไม่ขึ้นอยู่กับรายได้ (มนุษย์เกิดความต้องการบริโภค แม้ขณะยังมิได้มี Y หรือ S = 0)

b = ความโน้มเอียงที่จะใช้จ่ายอุปโภค บริโภค เมื่อรายได้เพิ่มขึ้น 1 หน่วย 

(Marginal Propensity to Consume / MPC)

Y =รายได้ประชาชาติ (National Income)

ความโน้มเอียงเฉลี่ยในการบริโภค และความโน้มเอียงหน่วยสุดท้ายของการบริโภค

            (Average Propensity to Consume / APC) หมายถึง แนวโน้มที่ประชาชนจะใช้จ่ายเพื่อการบริโภคจากเงินได้ที่มีอยู่ ในแต่ละระดับ 

เนื่องจาก MPC = b = slope ของเส้นการบริโภค

ดังนั้น b ก็คือ ความโน้มเอียงหน่วยสุดท้ายในการบริโภคด้วย

** การออม (The Saving)**

**ปัจจัยที่เป็นตัวกำหนดการออม**

      ถ้า t (ลดลง) > S (เพิ่ม)

       Y e (ลด) >S (เพิ่ม)

ผู้บริโภคนิยมวัตถุ > C (เพิ่ม) > S (ลดลง)

**ฟังก์ชั่นการออม (The Saving Function)**

โดย –a คือ การออมในอดีตที่ถูกใช้ในการบริโภค เมื่อรายได้ที่อยู่ในมือบุคคล = 0

ความสัมพันธ์ระหว่าง S และ Yd ก็ เช่นเดียวกับ C นั้นคือ S a Yd

**ความโน้มเอียงเฉลี่ยที่จะออมทรัพย์ (The Average Propensity to save)

เป็นอัตราส่วนระหว่างเงินออมกับรายได้ 

              Yd

การบริโภค

**ความสัมพันธ์ระหว่างความโน้มเอียงในการบริโภค กับความโน้มเอียงในการออม**

จากรูป (ก) และ (ข) มีข้อสังเกตดังต่อไปนี้

3. ณ Yd1 > Yd2 > C ส่วนหนึ่งเหลือ S = bc

5. ณ Yd3 : APC < 1

จากการศึกษาถึงพฤติกรรมของผู้บริโภคตามกฎว่าด้วยการบริโภคในระยะสั้นของเคนส์ เท่าที่เราได้ศึกษามาตั้งแต่ต้น พอสรุปได้ดังนี้

2. APC + APS = 1 เสมอ หมายความว่า การที่เรามีรายได้อยู่ก้อนหนึ่งจะใช้บริโภคเสียส่วนหนึ่ง ที่เหลือจะเก็บออมไว้

4. MPC (ลดลง) (เส้นการบริโภคจะโค้งลง) และ MPS (เพิ่ม) เมื่อ Yd (เพิ่ม) Q DC < DY

5. 0 < MPC < 1

6. 0 < MPS < 1 

**การลงทุน (Investment)**

It   =  I nt   +  I rt 

**ปัจจัยที่กำหนดการลงทุน**

ฟังก์ชั่นการลงทุน

ลักษณะของการลงทุน แบ่งออกเป็น

การลงทุนโดยอิสระ (Autonomous Investment) 

เป็นการลงทุนไม่ D ตาม Yd เส้น I ขนานกับแกนนอนซึ่งวัดตาม Yd

การลงทุน

การลงทุนโดยถูกจูงใจ (Induced Investment) จะแปรผันตามระดับเงินได้

**สิ่งที่กำหนดการลงทุน**

การตัดสินใจเพื่อการลงทุนจะต้องเปรียบเทียบกับดอกเบี้ยและผลตอบแทนเรียกว่า ประสิทธิภาพของเงินลงทุนหน่วยที่เพิ่มขึ้น (Marginal Efficiency of capital /MEC) 

ถ้า I < IRR หรือ MEC > ตัดสินใจลงทุน 

I > IRR หรือ MEC > ระงับการลงทุน 

เช่น S = R1 + R2 + … + Rn 

   (1+i)n  (1+i)2  (1+i)  

S = (Supply Price) = สินทรัพย์ทุน 

R1, R2, …, Rn = รายรับของแต่ละปีอันเกิดจากใช้สินทรัพย์ทุน 

i = MEC 

ถ้า MEC > หรือ = ด/บ ตลาด ตัดสินใจลงทุน 

ถ้า MEC < ด/บ ตลาด ระงับการลงทุน 

**การซื้อสินทรัพย์ทุนหน่วยหลัง ๆ > MEC (ลดลง) **

-รายรับ (เพิ่ม) จากการใช้สินทรัพย์ หน่วยหลัง ๆ < รายรับ (เพิ่ม)จดการใช้สินทรัพย์หน่วยแรก ประสิทธิภาพการผลิตน้อยกว่า