คุณธรรม จริยธรรม
มุสลิมถูกบัญญัติให้ต่อสู้กับสภาวะเช่นนี้ และถือว่าการต่อสู้กับสภาวะไร้คุณธรรมจริยธรรม คือ ดัชนีตัวหนึ่งที่จะบ่งชี้ถึงความศรัทธาที่มีอยู่ในจิตใจของคนเรา โดยเรียกภารกิจนี้ว่า การส่งเสริมความดี ยับยั้งความชั่ว “พวกเขาต่างศรัทธาต่ออัลลอฮ์และวันสิ้นโลก พวกเขาร่วมกันส่งเสริมความดี และร่วมกันยับยั้งความชั่ว อีกทั้งกระตือรือร้นในเรื่องความดี เขาเหล่านี้เองที่เป็นกลุ่มคนดี” (ﺁﻝ ﻋﻤﺭﺍﻥ: 114) ความศรัทธาต่ออัลลอฮ์ และคุณธรรมจริยธรรมจึงเป็นสิ่งที่ไม่อาจแยกจากกันได้ ศรัทธาที่ไม่ก่อเกิดคุณธรรม ย่อมไม่ใช่ศรัทธาที่แท้จริง และคุณธรรมที่ไม่ได้ยืนอยู่บนความศรัทธาก็จะไม่สามารถยืนหยัดต่อสู้กับความเลวร้ายได้อย่างแน่นอน คุณธรรมจริยธรรมที่ก่อเกิดจากความศรัทธาต่ออัลลอฮ์ จะเป็นตัวบ่งบอกว่าผู้นั้นเป็นมุสลิมอย่างแท้จริง หรืออีกนัยหนึ่ง หากผู้ใดขาดเสียซึ่งคุณธรรมอันแสดงถึงความศรัทธาต่ออัลลอฮ์ ผู้นั้นก็นับว่าสูญเสียลักษณะของผู้ศรัทธาไปแล้วนั่นเอง ดังที่ มหากวี อะห์มัด เชากี กล่าวว่า "إنما الأمم الأخلاق ما بقيت فإن همو ذهبت أخلاقهم ذهبوا" “อันประชาชาติใดก็แล้วแต่ดำรงอยู่ได้ก็เพราะมีจริยธรรมค้ำจุน หากประชาชาติใดขาดเสียซึ่งจริยธรรม ประชาชาตินั้นก็สูญสิ้นตัวตนไปแล้ว” นอกเหนือจากการที่ต้องประพฤติปฏิบัติตนเยี่ยงผู้มีคุณธรรมจริยธรรม เพื่อธำรงรักษาความศรัทธาต่ออัลลอฮ์ ในหัวใจของตนให้ยั่งยืนแล้ว มุสลิมยังต้องแสดงออกถึงคุณธรรมจริยธรรมในฐานะผู้ที่จะต้องเผยแผ่หลักธรรมคำสอนของอัลลอฮ์ พระผู้เป็นเจ้าต่อบุคคลหรือกลุ่มชนอื่นด้วย “จงเรียกร้องเชิญชวนสู่ครรลองแห่งองค์พระผู้อภิบาลของเจ้า โดยใช้วิทยปัญญาและการสั่งสอนอันดีงาม” (النحل: 125)
“โอ้ ผู้ศรัทธาทั้งหลาย ไฉนพวกเจ้าจึงกล่าวอ้างสิ่งซึ่งพวกเจ้ามิได้กระทำเล่า เป็นเรื่องใหญ่ที่สร้างความพิโรธแก่อัลลอฮ์มาก ในการที่พวกเจ้ากล่าวอ้างสิ่งซึ่งพวกเจ้าเองก็มิได้กระทำ” (الصف: 2 – 3)
“เรามิได้ส่งเจ้ามาเพื่อการอื่นใด แต่เพื่อเป็นเมตตาธรรมแก่จักรวาลทั้งมวล” (الأنبياء: 107)
|