��͢ع������˧����Ҫ�繾���Ҫ���ʠ�����ͧ��͢ع����Թ��ҷԵ�컰���ѵ���� ��觡�ا��⢷�� ��͢ع����Թ��ҷԵ�� �վ������դ��
��йҧ���ͧ �վ���Ҫ����������ͧ�� ����Ҫ�Դ��ͧ���ͧ�� ����Ҫ���� ͧ���˭���鹾�Ъ��������ѧ�����ͧ���ҧ�� ��й����� �ҹ���ͧ
��о���Ҫ����ͧ������� ��� ��͢ع������˧����Ҫ�����;�Ъѹ���� �� �ՠ��骹��ҧ��Тع�����������ͧ�ʹ��͢ع��� �Թ��ҷԵ��
�֧����Ҫ�ҹ������ "���������˧"����������Ѫ���¾�͢ع����Թ��ҷԵ�젠 ��о�͢ع�ҹ���ͧ���Ǡ� ���ͧ�����ͧ��ا��⢷�� �������
�����ҡ�ѵ�����Ѫ��ŷ�� � ����Ҫǧ������ǧ�ѹ��ɰҹ��Ҿ��ͧ�� ��鹾�Ъ������ǻ� �.�.����������ҷ��ç��ͧ�Ҫ�����ҳ �� ��
��͢ع������˧����Ҫ �ç����繾����ҡ�ѵ������ç�Ѩ�����Ҿ��駴�ҹ��û���ͧ ���ɰ�Ԩ ��ʹ������Ż�Է�ҵ�ҧ样���Ӥѭ���
��;��ͧ����ç��д�ɰ��ѡ���¢������ͻ���ҳ����� �.�. ������ ����繵鹡��Դ�ͧ�ѡ���·��������㹻Ѩ�غѹ�������������˧�� ���վ�й��
���������ҧ������ҡ��Ѵ�����稡������Ҵ�ç�Ҫҹ��Ҿ ��кԴ���觻���ѵ���ʵ����ç�ѹ��ɰҹ��� �������¡�ѹ��� ��������
��������������վ�Ъ������� 19 ����� �������稾���Ҫ�Դ�价��֡�Ѻ�ع�����������ͧ�ʹ�����ç�ʴ������觡���㹷���ʪ�ҧ�ç
�������Ҿ���Ҫ�Դ�������駵շѾ�ع�����ᵡ��������Ǿ���Ҫ�ԴҨ֧���¾�й������������Ҡ�������������˧� �
������������˧ �ç������Ҫͧ�����ͧ�ͧ����� ��зç������Ҫ���ͧ�������������⢷�¾��ͧ��ç���Ѩ���¡�ѵ����
�ç�ӹҭ���㹴�ҹ���ú��û���ͧ ��С����ʹҠ���ͧ��ç�����ҳҨѡ���⢷���͡�����ҧ�˭����Ŵ�������Ⱥ���ѹ�º��
�آ���������Ҿ��駷ç����ͧ����Ң���蹴Թ���¤����صԸ������Ѻ�������������آ�ѹ����˹��
พ่อขุนรามคำแหงมหาราช
พระองค์เป็นกษัตริย์แห่งราชอาณาจักรสุโขทัย ได้ทรงประกอบราชกรณียกิจที่สำคัญไว้มากมาย สมควรกล่าวถึงดังนี้คือ
๑. ทรงมีความเข้มแข็งในการรบ เมื่อมีพระชันษาเพียง ๑๙ ปี ได้ช่วยพระราชบิดาสู้รบศัตรูอย่างกล้าหาญได้ทรงชนช้างกับขุนสามชน เจ้าเมืองฉอด ที่ยกกองทัพมารุกรานกรุงสุโขทัยจนได้ชัยชนะ พระราชบิดาจึงพระราชทานนามว่า " พระรามคำแหง" เมื่อเป็นกษัตริย์แล้ว
พระองค์ได้ทรงรบขยายอาณาจักรออกไปกว้างขวางมาก เป็นที่ยำเกรงแก่ประเทศเพื่อนบ้านทั้งปวง
๒. ทรงเจริญทางพระราชไมตรีกับประเทศใกล้เคียง เช่น ทรงเป็นเพื่อนสนิทกับพระยาเม็งราย (จ้าเมืองเชียงใหม่) และพระยางำเมือง (เจ้าเมืองพะเยา) แห่งอาณาจักรล้านนา ไกลออกไปทรงเจริญทางพระราชไมตรีกับประเทศจีน ซึ่งขณะนั้นมีกุบไลข่าน(พระเจ้าหงวนสีโจ๊วฮ่องเต้)เป็นกษัตริย์ ได้มีการติดต่อค้าขายระหว่างทั้งสองประเทศ ทั้งยังได้ทรงนำช่างทำถ้วยชามชาวจีนมาสอนคนไทย ซึ่งเราเรียกว่า " สังคโลก"
๓. ทรงปกครองพลเมืองให้ได้รับความร่มเย็นเป็นสุข ได้โปรดให้แขวนกระดิ่งไว้ที่ประตูพระราชวัง ผู้ใดมีทุกข์ร้อนก็มาสั่นกระดิ่งถวายฏีกาได้ ในวันโกนวันพระทรงได้นิมนต์พระภิกษุมาแสดงพระธรรมเทศนาบนแท่นมนังคศิลาบาตรกลางดงตาล ในวันธรรมดาพระองค์ก็เสด็จออกว่าราชการ และให้ราษฎรเข้าเฝ้าอย่างใกล้ชิด และทรงอบรมศีลธรรมจรรยาแกราษฎร
๔. ในปีพุทธศักราช ๑๘๒๖ ได้ทรงคิดแบบตัวอักษรไทยขึ้นแบบหนึ่ง ซึ่งเป็นต้นเค้าของตัวหนังสือไทยในปัจจุบัน และได้ทรงจารึกเหตุการณ์ในสมัยนั้นลงไว้ในหลักศิลาจารึก นับได้ว่ามีคุณค่ามากในการศึกษาประวัติศาสตร์ คนในสมัยหลังได้ทราบเรื่องราวต่างๆ ในสมัยกรุงสุโขทัยจากจารึกนี้เป็นอย่างมาก
จารึกที่คนไทยทำขึ้น ปรากฎหลักฐานในต้นพุทธศตวรรษที่ ๑๙ เมื่อคนไทยก่อตั้งอาณาจักรสุโขทัยขึ้นมาในแถบลุ่มแม่น้ำยม พ่อขุนรามคำแหงมหาราช กษัตริย์พระองค์ที่ ๓ แห่งอาณาจักรสุโขทัย ได้ประดิษฐ์ลายสือไทยขึ้น ในปีพุทธศักราช ๑๘๒๖ ได้ทรงคิดแบบตัวอักษรไทยขึ้นแบบหนึ่ง ซึ่งเป็นต้นเค้าของตัวหนังสือไทยในปัจจุบัน และได้ทรงจารึกเหตุการณ์ในสมัยนั้นลงไว้ในหลักศิลาจารึก นับได้ว่ามีคุณค่ามากในการศึกษาประวัติศาสตร์ คนในสมัยหลังได้ทราบเรื่องราวต่างๆ ในสมัยกรุงสุโขทัยจากจารึกนี้เป็นอย่างมาก เป็นจารึกที่เก่าที่สุด และไม่มีลักษณะของรูปอักษรไทยที่แห่งไหนจะเก่าเท่า ถึงแม้จะพบจารึกอักษรไทยที่คนไทยทำขึ้น จำนวนมากในทุกภาคของประเทศไทย แต่หลักฐานการค้นพบปรากฎว่า จารึกเหล่านั้นมีอายุอยู่ในระหว่างพุทธศตวรรษที่ ๒๐ ลงมา ทั้งสิ้น รูปอักษรไทยในอาณาจักรสุโขทัยนั้น ได้เป็นแม่แบบของรูปอักษรไทยในสมัยต่อมา
มนุษย์ในทุกสังคมมีภาษาพูดเป็นของตัวเองทั้งสิ้น นักภาษาประมาณว่าในโลกเรามีภาษาที่ใช้พูดกันอยู่ทั้งหมดราวๆ ๓๐,๐๐๐ ภาษา แต่ไม่ถึง ๑๐๐ ภาษาที่มีภาษาเขียนเป็นของตนเอง และภาษาไทยก็เป็นภาษาหนึ่งในไม่ถึง ๑๐๐ ภาษานี้ด้วย
พ่อขุนรามคำแหง กษัตริย์องค์ที่ ๓ ของอาณาจักรสุโขทัย เป็นผู้ประดิษฐ์อักษรไทยขึ้นเมื่อปี พ.ศ. ๑๘๒๖ หลังจากที่คนไทยรวมตัวกันเป็นบ้านเมือง และมีพระเจ้าแผ่นดินของตนเองแล้ว ในสมัยนั้นชาวเขมร ชาวพม่า และชาวมอญที่อยู่ใกล้เคียงกับคนไทย มีการปกครองตนเอง และมีอักษรเป็นภาษาของตนเองใช้แล้ว และเพื่อนบ้านเหล่านี้มีจารึกเกี่ยวกับบ้านเมืองของตนเอง เขียนด้วยภาษาของตนเองทั้งสิ้น ดังนั้นเมื่อคนไทยมีบ้านเมือง และมีการปกครองเป็นของตนเอง ก็จำเป็นที่จะต้องมีภาษาเขียนของตนเองด้วย เพื่อให้มีฐานะเท่าเทียมเพื่อนบ้าน พ่อขุนรามคำแหงจึงได้คิดประดิษฐ์อักษรไทยขึ้น เพื่อให้ชาวไทยใช้เขียนบันทึกเรื่องราวต่างๆ