นิยาย นางเอก เป็นหมอ พระเอก มาเฟีย จบแล้ว ไม่ ติดเหรียญ

เนื้อเรื่อง คู่หมั้นหมอมาเฟีย เกี่ยวกับพระเอกซึ่งเป็นหมอเจ้าของโรงพยาบาล และ เป็นมาเฟีย เขาถูกบังคับให้หมั้นกับกับนางเอก เธอเป็นนักเขียนนิยายอยู่ในสำนักพิมพ์แห่งหนึ่ง ทั้งคู่เคยเจอกันมาก่อนแล้ว แต่เกลียดขี้หน้ากันเจอกันเมื่อไหร่เป็นต้องมีปากเสียงเถียงกันตลอด พวกเขาสองคนมีเหตุจำเป็นต้องมาหมั้นกันนาง

สำนักพิมพ์ you and me

แทนขับรถหรูสีขาวเข้ามาจอดหน้าสำนักพิมพ์ you and me หลังจากขับรถออกมาจากงานแต่งมิลินใช้เวลาเกือบชั่วโมงก็มาถึงซึ่งเวลาในขณะนี้สองทุ่มครึ่งแล้ว

ขอบจัยอีแทนที่มาส่ง หวานกล่าวขอบคุณเพื่อนรักด้วยสีหน้าวิตก ทีแรกเธอกะจะขับรถกลับมาก่อนแต่แทนขออาสาขับมาส่งเพราะทั้งคู่ตอนไปก็ไปด้วยกันอีกอย่างแทนเองก็เป็นห่วงเธอที่ขับรถกลับดึก ๆ มันอันตราย

เออ เลิกทำหน้างั้นได้แล้วเดี๋ยวหน้าก็เหี่ยวหรอก

อีแทนมึงนี่ปากหมา ฉันเครียดอยู่นะ

เออ ๆ ๆ ขอโทษไปได้แล้วกูรอที่รถ

ขึ้นไปด้วยกันไหม

อยากให้ขึ้น แทนเลิกคิ้้วถามอย่างกวนประสาทเพื่อนสาว

อือ ฉันกลัวร้องไห้แล้วไม่มีใครปลอบ หวานก้มหน้าตอบอย่างเศร้าใจและเธอยังกังวลกับเรื่องงานอีก

อือก็ไป ไม่อยากเห็นคนแถวนี้ร้องไห้ขี้มูกโป่ง เออแล้วก็เลิกได้แล้วนะไอ้ขี้แงเวลาแก้ปัญหาอะไรไม่ได้เนี่ยหัดลองนั่งนิ่ง ๆ แล้วลองคิดหาวิธีแก้ปัญหาอื่นแทนการมานั่งร้องไห้ ปกติมึงก็ดูเข้มแข็งนะ

แกไม่ได้ด่าฉันใช่ไหม

กูแนะนำมึงไม่ใช่ด่า อย่าทำตัวโง่

อีแทน หวานเหวใส่เพื่อนรักทันทีอย่างไม่สบอารมณ์กับคำด่าของเพื่อนรัก

รีบไม่ใช่หรอ ยังจะมามองกูอีกจะไปไหมเนี่ย

อือลง หวานตอบแทนด้วยน้ำเสียงอ่อนก่อนจะเปิดประตูรถก้าวขาเรียวเล็กลงแล้วเดินเข้าไปในสำนักพิมพ์พร้อมกับแทนเพื่อนของเธอ

หวาน ทันทีที่ทั้งสองมาถึงแพรวเธอเป็น บก. ของสำนักพิมพ์จึงเอ่ยเรียกพร้อมกับเหลือบสายตามองชายหนุ่มที่เดินมาพร้อมกับเธออย่างสงสัยว่าเป็นใคร

ได้เรื่องว่ายังไงบ้างคะ

มิ้มได้ข้อมูลบางส่วนมาแล้วว่าคอมหวานถูกแฮก

แล้วรู้ไหมว่าเป็นใคร

เท่าที่พี่ดูจากแหล่งที่มา มันแฮกจากสัญญาณอิเทอร์เน็ตที่ร้านกาแฟ XXX แต่ยังไม่รู้ว่าเป็นใครต้องลองเจาะข้อมูลดูอีกที กราฟพูดขึ้นพร้อมกับหมุนโน๊ตบุ๊คมาให้ทุกคนดูภาพเส้นทางของแฮกเกอร์

ค่ะ พี่กราฟ

หวานมีศัตรูที่ไหนหรือเปล่า แพรวเอ่ยถาม

หวานก็ไม่รู้เหมือนกันพี่แพรว

พี่ว่าคนที่จ้างแฮกเกอร์เอาข้อมูลนี่ต้องเป็นคนที่ต้องการผลงานของหวานมากแน่ ๆ

แล้วเราพอมี..

โดย : ไอนที
ลิขสิทธิ์ : Magic Time Media & เติมฝัน (termfun.com)

“คุณหมอคะ เตรียมตัวค่ะ มีรายงานมาว่า มีรถจักรยานยนต์ประสบอุบัติเหตุ”  เสียงของพี่พยาบาลที่บอกผม ขณะที่ผมกำลังพักทานข้าวเที่ยงอยู่

เกิดมาเป็นหมอนี่ก็เหนื่อยเหมือนกันแฮะ แต่ไม่เป็นไร ชีวิตคนไข้สำคัญที่สุด ผมลืมแนะนำตัว  ผมชื่อกันต์พิมุข หรือเรียกง่ายๆว่ากันต์ แต่ทุกคนที่โรงพยาบาลจะเรียกผมว่า หมอกันต์ ผมทำงานเป็นแพทย์ที่แผนกฉุกเฉิน วันนี้เป็นวันที่ผมอยู่เวรเกือบทั้งวัน ตลอดช่วงเช้าก็มีคนเจ็บเข้ามาอยู่เรื่อยๆ และผมเพิ่งจะได้พักทานข้าว แต่ก็นั่นแหละครับ ทานข้าวยังไม่ทันอิ่มก็มีคนเจ็บเข้ามาอีกคนแล้ว

ผมรีบวางมือจากข้าว แล้วรีบสวมเสื้อกาวน์ เตรียมตัวไปดูแลผู้ป่วย ที่กำลังจะเข้ามาในอีกไม่ช้า

วี๊หว่อ วี๊หว่อ

เสียงไซเรนรถพยาบาลดังขึ้น สงสัยคนไข้จะมาถึงแล้ว ผมรีบวิ่งออกไป ก็พบว่าคนเจ็บที่พาเข้ามา ก็คือ คนไข้คนเดิมที่ผมเคยรักษาไปแล้วเมื่อต้นเดือนนี่เอง นี่ยังไม่ถึงเดือนเลยเขาแอบไปซิ่งอีกแล้วหรอ

เขาคือ สิงห์นักบิด ชื่อว่าจี นี่เขาไปซิ่งแล้วพลาดท่ามาอีกแล้วหรอเนี่ย แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะตอนนั้นคนไข้หมดสติอยู่ แขนด้านขวาถลอก เท้ามีแผลเพราะของมีคมบาด ผมกับทีมแพทย์จึงรีบนำตัวเข้าห้องฉุกเฉิน และทำความสะอาดแผล พร้อมเย็บแผลจนเสร็จสรรพ

ผ่านไป 2 ชั่วโมง พ่อหนุ่มสิงห์นักบิดก็ฟื้นขึ้น ผมจึงเข้าไปทักทายซะหน่อย

“คนไข้ฟื้นแล้วหรอครับ”

“ยังมั้ง” ยังปากดีเหมือนเดิม

“นี่นายยังปากดีเหมือนเดิมเลยนะ ปากดีขนาดนี้ทำไมไม่ขับรถให้มันดีๆ บ้าง”

“ใจเย็นๆ นะคะหมอกันต์” พยาบาลที่ยืนดูอยู่ด้วยพยายามบอกให้ผมใจเย็นๆ แต่ผมบอกไม่เป็นไร ผมต้องสั่งสอนเขาสักหน่อย

“นายจำได้มั้ยว่า นายเข้าโรงพยาบาลเพราะอุบัติเหตุทางถนนกี่รอบแล้ว” ผมถามคนไข้ที่นอนเป็นผัก แต่ยังปากดีอยู่

“3 ครั้งเอง”

“นี่นายพูดว่าไงนะ 3 ครั้งเองหรอ เวลาเดือนเดียวนายรถล้มไป 3 ครั้งนี่มันมากเกินไปแล้วนะ” ผมโมโหเลยที่คนไข้อย่างเขา ไม่ห่วงชีวิตตัวเองเลย

“แล้วนายเดือดร้อนอะไรด้วย”

“ก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร๊ ก็แค่อยากให้นายรักชีวิตตัวเองบ้าง นี่อย่าหาว่าฉันสอนเลยนะ โตป่านนี้แล้ว ขับรถไม่เก่ง ก็ไม่ต้องขับ บ้านก็รวยไปจ้างคนขับรถให้ดีกว่ามั้ย” ผมสั่งสอนคนไข้หัวรั้นไปไม่หยุด

“นี่นาย!”

“ไม่ต้องเถียง นอนอยู่นิ่งๆ ละฟังไป” ผมพูดแทรกขึ้น ทำให้หนุ่มนักบิดไม่มีจังหวะได้ด่า คนหัวดื้ออย่างเขาต้องเจอกับผม

“นี่ ฉันถามตรงๆนะ ที่นายรถล้มนี่นายแกล้งใช่ป้ะ”


คำเตือน!!! : ผู้ที่มีอายุน้อยกว่า 25 ควรใช้วิจารณญานในการอ่านนะคะ เพราะอาจช็อก รับไม่ได้ หรือว่าเลือดกำเดาไหล เวลาอ่าน

ควรมีผ้ามานั่งซับเลือดไปด้วย เพราะกระดาษทิชชู่มันเปลือง

คิณฑ์ เทวทัต อายุ 35 ปี

ลูกครึ่งไทย-อิตาลี นักธุรกิจหนุ่มผู้ประสบความสำเร็จในชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อย

เจ้าของบริษัท อสังหาริมทรัพย์และโรงแรมนับร้อยแห่งทั่วโลก เขามีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลา

รูปร่างกำยำ สูงโปร่ง ผิวสีแทนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามทำให้เขาเป็นที่หมายปองของสาวๆครึ่งค่อนโลก

แต่ใครจะรู้ว่า ชายหนุ่มแทบไม่เคยชายตาแลผู้หญิงคนไหนที่เข้ามาในชีวิตเลย ได้มากสุดก็แค่คู่ควงเท่านั้น**

อรัญญา สเวตภักดิ์ (มิว) คุณหมอสาว อายุ 29 ปี

ทำงานในโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังในกรุงเทพฯ เป็นลูกสาวคนเล็กของครอบครัว สเวตภักดิ์

เธอมีพี่น้องทั้งหมด 3 คน เธอมีรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาว ใบหน้ารูปไข่

ที่ใครๆเห็นต่างหลงใหลในความงามนั้น แต่เธอกลับไม่เคยมีแฟนมาก่อนในชีวิต

เพราะพี่ชายทั้งสองคอยกันท่าหนุ่มๆที่เข้ามาจีบจนไม่มีใครได้ผ่านด่านนั้นมาได้สักคน

รมิตา คณาวรรณ (ตา)

เพื่อนสาวของคุณหมอมิว อายุ 29 ปี สวย ขาว รูปร่างผอมบาง เป็นเพื่อนกับคุณหมอมิว

มาตั้งแต่มัธยมต้น เธอแอบรักพี่ชายคนโตของครอบครัวสเวตภักดิ์ แต่ไม่เคยบอกออกไป เพราะกลัวผิดหวัง

อรัญ สเวตภักดิ์ (มาร์ก) อายุ 35 ปี

ลูกชายคนโตของครอบครัว สเวตภักดิ์ ชายหนุ่มผู้มีรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาว หน้าตาหล่อเหลา

เสียยิ่งหว่าพระเอกบางคนเสียด้วยซ้ำไป มีบุคลิกเงียบขลึม เด็ดขาด พูดน้อย และรักน้องสาวมาก

Toplist

โพสต์ล่าสุด

แท็ก